(By request)
Bisyata Dishmaya
I’m writing a letter to you
Sweet little Moishe’le
You were the only one to survive
In India in Mumbai
On that terrifying day
Sweet little Moishe’le
I’m so glad you’re alive
איך אפשר להסביר לך
המצב של כולנו כשזה קרה
כמה אנחנו דאגנו בעבורך
כשיצאת מהגיהנום
הדמעות בענים הפסיקו פתאום
והתחיל שוב כשלא ראינו אביך ואמך
אי אפשר לתאר הכאב שלך משלה נשמה
אבינו רוענו ראה דמע של משלה נשמה
ילד קטן אבל כל כך גדול
ביום המר אבד את הכל
חוץ מאמונה משהלה נשמה
משל'ה ווען די גייסט דעם בריוו קענן ליינען
וועט דיר זיין שווער צו פארשטיין וויפיל מיר האבען געטון מיטוויינען
טראכטענדיג
אויף צוריק
זיך פארשטעלנדיג
דעם לעצטן קוק
פון דיין טאטע מאמע
משל'ה נשמה
משל'ה אויב די מיינסט
אז ווען פיל מאהל די וויינסט
זיסע משל'ה אז קיינער וויינט נישט מיט דיר
וויל איך די זאלסט פארשטיין
אז יעדער פון פלייש און ביין
ליבער משל'ה
דיין ווייטאג שפירט
We have lost so many throughout the years
Yidish blit shed with tears
And from all we can remember
there aren’t many like him
To see tatty and mommy and look at them
איך שנהרגו על קידוש השם
But you little Moishe saw so clearly the yad eloikim
משל'ה קשה לי מאד לכתוב לך מכתב
איך להרגיע עכשיו ילד בלי אם ואב
איין זאך זאלסטו האבען אינזינען
אז טאטי מאמי זהען די טרערן רינען
און זיי דאוונען אז די זאלסט האבען א נחמה
און זיי זאגן משל'ה מיר האבען געשריגען שמע ישראל מיט טרערליך
און מיר בעטן און דעם זכות האלט אן אונזער וועג גאר ערליך
מיט גאנץ כלל ישראל וואס איז געווארען דיין משפחה
האלט דיר פעסט בעמק הבכה
טייער קינד משל'ה נשמה